Park gen. Władysława Andersa

W XIX w. w miejscu dzisiejszego parku gen. Władysława Andersa znajdował się cmentarz wojskowy, wzdłuż granic którego przebiegały mury twierdzy Szczecin. Był to pierwszy wojskowy cmentarz na terenie ówczesnego Fortu Wilhelma, nazywany Alter Militar Kirchhof. Spoczął na nim m. in. urodzony w Szczecinie pruski feldmarszałek Friedrich von Wrangel. Wieczny spoczynek znalazło tu także 104 jeńców francuskich wziętych do niewoli podczas wojny prusko- francuskiej w latach 1870-71. W roku 1886, po rozebraniu Fortu Wilhelma, w obszarze dzisiejszego parku wytyczono nową sieć ulic. We wschodniej części cmentarza powstała wtedy m. in. dzisiejsza ulica św. Wojciecha, co wymusiło likwidację tej jego części. W południowej części nekropolii powstał z kolei kościół garnizonowy (dzisiejszy kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa), a groby znajdujące się w tym miejscu przeniesiono w głąb parku. Stary Cmentarz Wojskowy został zamknięty w roku 1900. Po drugiej wojnie światowej dawny cmentarz przekształcony w założenie parkowe przyjął nazwę 22 Lipca, zaś od 1991 r. nosi on nazwę pl. gen. Stanisława Andersa. Rosną tu takie gatunki drzew jak m. in. wiśnia piłkowana, świdośliwa kanadyjska czy też robinia biała. Uwagę zwraca też biegnąca wzdłuż ul. Obrońców Stalingradu aleja kasztanowców. W północnej części parku znajduje się plac zabaw dla dzieci. Jedyną pozostałością po starym cmentarzu jest głaz ustawiony w 1987 roku ku pamięci jeńców francuskich, znajdujący się obok prezbiterium kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa.