Konwent Marszałków Województw RP postuluje o wprowadzenie - jednolitych dla całego kraju – zasad budowy tras rowerowych na terenach leśnych Opracowanie i przyjęcie takich regulacji ma utrzymać transparentność postępowań oraz przyczynić się do skrócenia harmonogramu realizacji przedsięwzięć dla cyklistów. Jest także konieczne dla racjonalnego wykorzystania funduszy europejskich 2021-2027 w kontekście rozwoju turystyki, zrównoważonej mobilności i działań proekologicznych, w tym ograniczeniu emisji.
– Realizacja spójnego i atrakcyjnego systemu rowerowych tras o znaczeniu krajowym i regionalnym jest niemożliwa bez prowadzenia ich przez tereny leśne, albowiem niemal 30% powierzchni naszego kraju jest pokrytych lasem. Tymczasem lokowanie tras rowerowych o odpowiednich parametrach na terenach leśnych natrafia na przeszkody. Brak jest jednolitych ogólnokrajowych przepisów i procedur, które umożliwiają sprawną budowę tras rowerowych na terenach objętych gospodarką leśną. Realizacja tras rowerowych obejmująca wynikający z obowiązujących przepisów proces wylesiania jest długotrwała, kosztowna i niespójna z europejskim kierunkiem zmierzającym do ograniczenia zjawiska wylesiania. Prowadzi to do tego, że inwestycje w trasy rowerowe są realizowane w oparciu o przepisy dotyczące innej infrastruktury, przez co mają zbyt niskie, bądź zbyt wysokie parametry użytkowania, nieadekwatne dla ruchu rowerowego. Samorządy zaś, są często zobowiązane do ponoszenia indywidualnie ustalanych wysokich kosztów dzierżawy. Prowadzi to do nieefektywnego wydatkowania środków publicznych – możemy przeczytać w uzasadnieniu stanowiska.
Konwent Marszałków Województw RP rekomenduje wprowadzenie do ustawy o lasach przepisów analogicznych do przepisów wynikających z ustawy Prawo wodne, obowiązujących od 2014 roku i umożliwiających budowę tras rowerowych na wałach przeciwpowodziowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu, w analogiczny i uproszczony sposób możliwe będzie budowanie infrastruktury tras rowerowych w pasach dróg leśnych i pasach przeciwpożarowych – bez konieczności przeprowadzania długotrwałej procedury wyłączenia z produkcji gruntów leśnych, czy wycinki drzew.
– Brak regulacji, na poziomie ustawowym, umożliwiającej rozwój infrastruktury rowerowej na obszarach leśnych, jest przyczyną wieloletnich opóźnień lub uniemożliwienia realizacji niezależnych od układu drogowego odcinków tras dla niezmotoryzowanych. Skutkuje to niespójnością sieci, obniżeniem funkcjonalności i atrakcyjności budowanych odcinków oraz podwyższeniem kosztów realizacji – brzmi inny akapit stanowiska.