Pierwszy, drewniany kościół istniał w Przelewicach co najmniej w XVI wieku, brak jednak zapisków świadczących o dacie jego powstania. Wiadomo jedynie, że w czasach reformacji został przejęty przez protestantów a odzyskany przez katolików w 1616 roku. W ołtarzu głównym kościoła znajdował się obraz Narodzenie Pańskiego, kościół posiadał ozdobną chrzcielnicą, zaś tuż obok kościoła umiejscowiona była dzwonnica. Przy kościele funkcjonowała szkoła a do dóbr kościelnych należał ogród i pole rolne. W ramach regulacji kontrreformacyjnych Przelewice włączono do parafii Dzwonowo, ale w 1637 roku zarówno kościół przelewicki, jak i dzwonowski stały się kościołami filialnymi parafii Człopa.
Budynek obecnego kościoła pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Został zaprojektowany na rzucie prostokąta, jako jednonawowy, z półkolistym prezbiterium i dobudowaną przy wejściu kruchtą na planie zbliżonym do kwadratu. Budynek wzniesiono z czerwonej cegły w dominującym w tamtych latach stylu historyzmu z przewagą elementów neogotyckich. Kruchta została otynkowana, w jej ścianie szczytowej znajdują się dwuskrzydłowe, prostokątne drzwi stanowiące wejście główne do kościoła. Korpus nawowy i kruchta przykryte dachem dwuspadzistym, prezbiterium półstożkowym. Szczyt ozdobiony symetrycznie rozłożonymi, wydłużonymi, nietynkowanymi blendami. Centralnie umieszczony sporej wielkości krzyż wykonany wgłębnie w ceglanej ścianie. W narożnikach sterczyny o skrzyżowanym dwuspadzistym daszku podobnie jak ściana frontowa zdobne krzyżem wykonanym jako wgłębienie w murze. Szczytowa sterczyna została zwieńczona metalowym krzyżem. Ściany boczne opatrzone lizenami dzielącymi je na trzy części, w każdej z części znajduje się znacznych rozmiarów okno zamknięte od góry ostrym łukiem. Wewnątrz uwagę zwraca prosty drewniany belkowany sufit, skromny chór muzyczny wsparty na drewnianych kolumnach.
Przy kościele rośnie dąb papieski zasadzony w rocznicę śmierci papieża Jana Pawła II.
Poświęcenie kościoła miało miejsce 26. lipca 1946 roku.