Pierwsze wzmianki dotyczące wsi pochodzą z 1248 roku. We wsi odnajdziemy barokowy kościół z 1730 roku, zabudowania pofolwarczne z rozległym parkiem krajobrazowym, który zajmuje powierzchnię ok. 10 ha. W Bielinie znajdziemy także dwór.
Obiekt został wybudowany w drugiej połowie XVIII wieku, jest to parterowy budynek w stylu późnego baroku. dwór powstał na rzucie prostokąta i zajmuje powierzchnię 800 m kw. Na szczycie odnajdziemy mansardowy dach, z wysuniętym ryzalitem w części frontowej. Architekt budynku jest nieznany.
Na początku XIX wieku majątek należał do Georga F. von Wobesera, w 1828 roku po śmieci Wobesera majątek przejęło jego pięć córek. Sześć lat później spadkobierczynie sprzedały go Theodorowi Felixowi von Kahlemu, który rozbudował dwór. Po jego śmierci obiekt odziedziczyła jego córka Helena z mężem Ernestem Adlerem von Hymmenem. Od 1913 roku majątek był w rękach rotmistrza von Lagena-Steinkellera. Po zakończeniu drugiej wojny światowej wieś została włączona w granice Polski, a w dworze zaczął działać PGR.
Państwowe gospodarstwo rolne funkcjonowało w obiekcie do początku lat 50. XX wieku. W 1952 roku w dworze utworzono stadninę koni, która działa do dziś. W 1973 roku budynek został wyremontowany, kilka lat później w 1981 roku część zabytku spłonęła. Dziś w ponownie wyremontowany obiekcie prowadzona jest działalność hotelowa i gastronomiczna.
Obok dworu znajdują się zabudowania folwarczne z końca XVIII wieku i park dworski z ciekawym drzewostanem. Dwór został wpisany na listę zabytków w grudniu 1988 roku.