Cmentarz Żydowski w Cedyni najprawdopodobniej został założony na początku XIX wieku (dokłada data nie jest znana). Obiekt przetrwał niemal nienaruszony rządy hitlerowskie i okres drugiej wojny światowej. Po 1945 roku opuszczona nekropolia zaczęła niszczeć. W latach 70. XX wieku cmentarz był obszerniejszy, a na jego terenie stało jeszcze wiele nagrobków. Jednak po badaniach przeprowadzonych przez poznańskich antropologów część macew usunięto. Nie wiadomo co dokładnie stało się z pomnikami. Możliwe, że część z nich została umieszczona w biegnącym przez teren nekropolii wykopie, który powstał podczas budowy kanalizacji. Niewykluczone, że nagrobne płyty zostały wykorzystane przy innej budowie.
Dewastacja cmentarza została wstrzymana dzięki działaniom społeczników – Henryka Szperki i Marcelego Szablewskiego. Za ich sprawą teren cmentarza został uprzątnięty, odnaleziono siedem macew, które ponownie zostały ustawione na terenie nekropolii.
Zachowane płyty nagrobne są w kształcie pionowego prostokąta, szczyt nagrobków zakończony jest półokrągłym łukiem lub dwuspadowo. W zwieńczeniach nagrobków brakuje bogatych ornamentów, które są charakterystyczne dla żydowskiej sztuki nagrobkowej.
Cmentarz w Cedyni jest jednym z 68 nekropolii żydowskich, które udało się zidentyfikować w województwie zachodniopomorskim. Cmentarz został wpisany na listę zabytków w październiku 2002 roku.