Obiekt z przełomu XIX i XX wieku zbudowany w stylu neogotyckim, położony na wysokim wzniesieniu. Budynek z czerwonej cegły o rozbudowanej, wieloczęściowej bryle o zróżnicowanej wysokości, przykrytej wielopołaciowym, wielospadowym dachem z dachówki ceramicznej. Frontowa elewacja gmachu jest trzykondygnacyjna, na parterze widnieją cztery okna zamknięte od góry łagodnymi łukami i opatrzone parapetami z cegły klinkierowej, w drugiej kondygnacji umieszczone są dwa triforia, z których każde składa się z dwóch bocznych jednoskrzydłowych, trójkwaterowych okien i środkowego okna czterokwaterowego, wyraźnie wyższego. Okna te zwieńczone są tynkowaną na beżowo blendą ujęta od góry łukiem typu ośli grzbiet. Najwyższa wypełniona jest tynkowanymi blendami o zróżnicowanym kształcie, w dwóch najwyższych, centralnie umieszczonych blendach znajdują się niewielkie okienka, nad nimi w osi centralnej blenda w postaci okulusa. Portal wejścia głównego znajduje się w ryzalicie bocznym nieco cofniętym w stosunku do korpusu głównego. Drzwi wejściowe z jasnego drewna, z pięknymi żelaznymi okuciami z motywami roślinnymi ciekawie kontrastują z ciemną czerwienią murów. Nad łagodnym łukiem nadproża znajduje się tympanon ozdobiony herbem miasta umieszczonym na okrągłym, na biało tynkowanym polu obramowanym ceglaną opaską, w dolnych rogach tympanonu widnieją: po lewej herb powiatu wałeckiego i po prawej herb województwa zachodniopomorskiego, wykonane współcześnie.
Przed drugą wojną światową w budynku funkcjonował sąd. Obecnie mieści się tu siedziba Urzędu Miasta i Gminy oraz Urząd Stanu Cywilnego.