Kościół w Mętnie Małym został wybudowany na przełomie XIV oraz XV wieku, jako filia kościoła z Mętna. Od XVI wieku do 1945 roku kościół był wykorzystywany przez gminę protestancką, od zakończenia II wojny światowej kościół jest nieużytkowany.
Budowla została wzniesiona w stylu gotyckim, na planie prostokąta z zamkniętą półkoliście częścią wschodnią. Obiekt został wybudowany z głazów granitu, w narożnikach zaś zastosowano cegłę. Jednonawowa świątynia przykryta jest dwuspadowym dachem, który nad prezbiterium przechodzi w półstożek. W XVIII wieku przemurowano otwory okienne, a pod koniec XIX wieku portal od strony zachodniej. W bocznych ścianach znajdują się po dwa okna, od strony prezbiterium znajdziemy trzy otwory okienne, przy czym środkowe jest ostrołukowe. W południowej ścianie świątyni umieszczony jest portal, ostrołukowy o trójuskokowych ościeżach. W elewacji zachodniej mieści się portal główny z trójkątnym szczytem.
We wnętrzu kościoła z wyposażenia zachowały się jedynie średniowieczne, datowane na XV wiek, polichromie ścienne. Przedstawiają one sceny: św. Krzysztofa z Chrystusem na ramieniu, Ostatnią Wieczerzę, Sąd Ostateczny oraz Pietę z fundatorami. Scena Sądu Ostatecznego została umieszczona w absydzie prezbiterium, w trzech dużych polach obrazowych. W kościele zachowały się także malowane zacheuszki w formie krzyża maltańskiego wpisanego w okrąg.
Świątynia w Mętnie Małym została wpisana na listę zabytków w lipcu 1958 roku. Obiekt przetrwał II wojnę światową, w latach powojennych został zdewastowany. Obecnie trwają prace związane z odbudową kościoła. W 2013 roku podjęto starania, które mają przywrócić budowli funkcje sakralne.