Spichlerz

Budynek spichlerza pochodzi z końca XIX w. Spichlerz jest budowlą ryglowo-murowaną, w stylu neogotyckim. Jest on jednym z charakterystycznych elementów miasta. Zdobi większość rycin, obrazów i pocztówek. Budynek spichlerza jest czterokondygnacyjny o wymiarach 47,5 x 13 m, pokryty wysokim dwuspadowym dachem. Budynek jest nieotynkowany. Budowlę założono na planie prostokąta. Parter osadzony na kamiennym cokole jest murowany z cegły ceramicznej. Ściany górnych kondygnacji zbudowane są w konstrukcji ryglowej z ceglanym wypełnieniem. Szkielet budynku posiada w narożnikach i pośrodku ścian zastrzały.  Na konstrukcji widoczne są znaki ciesielskie. Elementy drewniane w budowli zostały połączone wpustami prostymi lub ukośnymi oraz zamkami z zazębieniem. W szczytach dwuspadowego dachu znajdują się tzw. wiatrówki. Nad dachem góruje neogotycka wieżyca. Wewnątrz spichlerza zachowały się stropy belkowe oraz dwa rzędy słupów z podciągami. Po wojnie budynkiem zarządzało Państwowe Gospodarstwo Rolne, które przeznaczyło spichlerz na magazyn zboża. Użytkowano go do 1989 r.

Obecnie spichlerz znajduje się w rękach prywatnych. Właściciel planuje tam urządzić hotel, który będzie częścią większej całości, w skład której będą wchodzić wszystkie zabudowania w otoczeniu Wyspy Biskupiej. W chwili obecnej obiekt można oglądać z zewnątrz, wstęp na jego teren jest zabroniony. Budowla czeka na generalny remont i dostosowanie jej do nowych potrzeb.