Wiatrak holenderski

Wiatrak holenderski pochodzi z połowy XIX w. Ze względu na stan budowli, jest niedostępny dla zwiedzających. Ten rodzaj młynów napędzanych wiatrem był mniej popularny na naszych terenach, niż tzw. "koźlaki" - wiatraki drewniane, które w całości posadowione były na obrotowym "koźle", więc cały budynek obracał się zgodnie z kierunkiem wiatru. Według zdjęć z początku XX wieku, taki wiatrak również stał na tym wzgórzu, mniej więcej w miejscu obecnego basenu. Wiatrak holenderski, zwany również wieżowym, różnił się tym, że cały korpus budynku był nieruchomy (stąd możliwość zastosowania kamieni lub cegieł, jak w tym przypadku, do jego budowy). Obrotowa była tylko głowica, o charakterystycznym wyglądzie odwróconej do góry dnem łódki, ze śmigłami. Niestety ta najbardziej interesująca część wiatraka uległa zniszczeniu już w czasach powojennych. Do 2010 roku można było oglądać jedynie resztki konstrukcji głowicy oraz pas drewnianych klepek, które okalały zwieńczenie murów, po którym dawniej poruszało się łożysko głowicy. Obecnie cały wiatrak nakryty jest drewnianą konstrukcją, która ma zabezpieczyć budynek przed dalszą dewastacją. Otwory okienne, wskazujące, że budynek miał aż trzy kondygnacje, zostały zamurowane.