Ujście Odry i Zalew Szczeciński

Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Ujście Odry i Zalew Szczeciński funkcjonuje w ramach sieci Obszarów Natura 2000. Leży na styku środowisk słodko- i słonowodnych i posiada istotne znaczenie dla ryb żyjących w akwenie w tychże środowiskach. Obejmuje on dolny odcinek Odry, Zalew Szczeciński, Zalew Kamieński oraz Wyspę Chrząszczewską. Wschodnie wybrzeże Zalewu jest równiną nadzalewową, a wybrzeże północne posiada charakter klifowy. Ok. 85% powierzchni Ostoi stanowią obszary morskie. Akwen Zalewu Szczecińskiego w całej swej okazałości, wraz z ciekawą i zróżnicowaną strefą przybrzeżną jest obszarem, na którym występuje wiele rzadkich gatunków roślin naczyniowych, mchów brunatnych i torfowców, zwłaszcza w Basenie Czarnocińskim. Zalew jest ostoją wielu unikatowych ptaków. Zimą żerują tutaj bieliki, napotkać można tu także żurawie, zimorodki, rybitwy, kanie czarne i rude, a także czaple i wiele innych. Ciekawym zjawiskiem występującym po wschodniej stronie akwenu są przybrzeżne płycizny o głębokości 1 do 1,5 m, gdzie występują liczne hydrofity. Innym zjawiskiem jest "cofka" występująca w akwenie, mogąca podnosić poziom wód o 1 metr. Oprócz znaczących walorów przyrodniczych obszar ten charakteryzuje się wieloma atrakcjami turystycznymi. W regionie znajdują się liczne zabytki architektury, ośrodki sportów wodnych, przystanie żeglarskie, plaże, a także ośrodki wczasowe i wypoczynkowe czy też muzea. Obszar Zalewu Szczecińskiego podziwiać można z wielu punktów widokowych, takich jak np. wieża widokowa w Nowym Warpnie czy wieża po byłym kościele protestanckim – obecnie najwyższy punkt widokowy w Świnoujściu.