Barokowy pałac został zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku, przez rodzinę von Bredow. Jego powstanie jest związane z założeniem w 1753 roku w Rościnie fabryki jednorodnych fajek glinianych. Do ich produkcji wykorzystywano glinę, wydobywaną w pobliżu jeziora Rościńskiego. W drugiej połowie XIX wieku pałac został przebudowany. Jest to dwukondygnacyjny budynek nakryty mansardowo-naczółkowym dachem. Pałac ozdabia reprezentacyjny ryzalit, zwieńczony tympanonem oraz trójkątne nadokienniki nad oknami pierwszej kondygnacji.
Wraz z budową pałacu, po jego południowej stronie założony został park w stylu barokowym - uporządkowany i regularny. W XIX wieku nadano mu cechy krajobrazowego - swoboda, asymetria, romantyzm. Rosną w nim przeważnie kasztanowce, dęby, lipy, buki i jesiony, lecz można spotkać pojedyncze egzemplarze platana, cisu i daglezji. Przy pałacu rośnie lipa o obwodzie 450 cm, zaś we wschodniej części parku dąb o obwodzie 440 cm. Pałac i park zostały pozostawione same sobie, co spowodowało ich degradację. Zespół jest ogólnodostępny, lecz podczas zwiedzania pałacu należy zachować szczególną uwagę.