Kamień Królewski

Kamień, zwany również Głazem Królewskim, ma 3,5 m wysokości, jego obwód sięga 20 m. Jest zbudowany z szaro-różowego granitu. Przybył z terenów dzisiejszej Szwecji razem z pradawnym lądolodem. Od 1959 r. stanowi pomnik przyrody nieożywionej.

Głaz Królewski (in. Kamień Królewski) to głaz narzutowy z szaro-różowego granitu o wysokość ok. 3,5 m i obwodzie ok. 20 m. Dawniej głaz był trzykrotnie większy, lecz w XIX w. w dużej mierze rozłupywano go, by pozyskać materiał do budowy. Kamień przybył do Polski ze wschodniej Szwecji dzięki lądolodowi kilkanaście tysięcy lat temu. Od 1959 r. głaz jest chroniony jako pomnik przyrody nieożywionej. Z kamieniem tym związane są różne legendy - zarówno dotyczące powstania głazu, jak i jego historii. Według jednej z nich, gdy ogromna ropucha budziła postrach wśród okolicznych mieszkańców, bóg Trzygłów na prośby ludu poraził ją piorunem i zamienił w kamień. Druga legenda mówi o czarcie wygnanym z pobliskiego grodu, który obiecał olbrzymowi żonę, jeśli ten zniszczy ów gród. Podejrzliwy olbrzym chciał jednak wpierw zobaczyć partnerkę. Czart próbował oszukać olbrzyma i sam wcielił się w postać kobiety. Gdy kogut zapiał, czar prysł. Podstęp czarta nie udał się i zdenerwowany olbrzym przygniótł go olbrzymim kamieniem, który więzi go do dziś. Kolejna legenda głosi, że Bolesław Krzywousty po podboju Pomorza w 1121 r. przyjmował defiladę floty stojąc właśnie na owym głazie. Stąd jego nazwa: Królewski. Od kamienia pochodzi też ponoć nazwa pobliskiej miejscowości: Kamień Pomorski.