Pałac zbudowany został w stylu neorenesansowym, na planie prostokąta, z dwiema wieżami w narożach elewacji południowej. Wieża południowo wschodnia jest dwukondygnacyjna, jej szczytowa część pełni funkcję balkonu, natomiast druga z wież wyraźnie dominuje nad całością. Pierwsze trzy kondygnacje (łącznie z wysoką podmurówką) mają prostokątne okna. Te kondygnacje oddzielone są wyraźnymi, profilowanymi gzymsami. W elewacji południowej widoczny jest też okrągły wykusz, sięgający do drugiej kondygnacji wsparty na słupie o rzucie koła. W elewacji frontowej szerokie, reprezentacyjne schody prowadzące do wejścia głównego znajdującego się w ryzalicie, którego naroża zdobne są flankowane lizenami z profilowanymi płycinami. Drzwi i okna po obo ich stronach zamknięte półkolistym łukiem. Pozostałe okna prostokątne, o równej wysokości na poszczególnych kondygnacjach. Podmurówka i kolumny przy schodach zdobne rustykowaniem.
Budynek powstał na początkach XX wieku, po wojnie był dwukrotnie niszczony przez pożar.