Ruiny kościoła

Kościół w Krajniku Dolnym został wybudowany na przełomie XVII i XVIII w. (prawdopodobnie w 1700 r.) na pobliskim wzgórzu. Budowla była konstrukcji ryglowej, wzniesiona z czerwonej cegły. Obiekt był jednonawowy z wieżą od strony zachodniej. W 1863 r. wysoka wieżą kościoła została usunięta i zastąpiona nieco niższą. Od XIX w. w kościele były organy wyprodukowane przez firmę braci Dinse z Berlina, w kościelnej wieży wisiały dwa dzwony.

Obiekt przetrwał II wojnę światową, do ruiny został doprowadzony w okresie powojennym. Porzucona świątynia przez lata była rozkradana. Do obecnych czasów przetrwały zaledwie fragmenty murów. Najlepiej jest zachowana zachodnia ściana budowli.

Podstawy murów były wzniesione z równo ułożonych głazów, dalszą część zbudowana z cegły. Najlepiej zachowała się ściana, w której widnieje portal. Po prawej i lewej stronie otworu drzwiowego znajdziemy dwa krzyże, zaznaczone w murze. Z całego wyposażenia kościoła pozostał jedynie cenny ołtarz, który został przeniesiony do kościoła w pobliskich Piaskach. Ruina kościoła w Krajniku Dolnym została wpisana na listę zabytków w grudniu 1989 r.