Kościół został zbudowany w XIV/XV w. w stylu gotyckim. W 1820 r. świątynia uległa znaczącym zniszczeniom w wyniku uderzenia pioruna w wieżę. Podczas gruntownych prac remontowych zrezygnowano z odtwarzania wieży. Wymieniono okna, dach oraz pierwotne sklepienie na strop belkowy. Kościół posadowiono na kamiennym fundamencie. Jest murowany z cegły. Wcześniej był częściowo otynkowany, podczas ostatnich prac remontowych tynk został zbity. Okna osadzone są w ostrołukowych otworach. Od wschodu do nawy dobudowana jest zakrystia. Wejście do świątyni mieści się od strony zachodniej. Fasada jest symetryczna, z neogotyckim portalem wejściowym. Elewacje północna i południowa posiadają po cztery przypory. Wewnątrz kościoła można zobaczyć emporę wspartą na czterech słupach z nałożonym na nią prospektem organowym. Do zabytkowego wyposażenia wnętrza należy zaliczyć późnobarokowy ołtarz główny z obrazem „Ostatnia Wieczerza” w predelli oraz renesansową chrzcielnicę z XVII w.
Teren przykościelny otoczony jest od strony zachodniej kamiennym murem. Od strony wschodniej znajduje się plebania. Dawniej wokół kościoła istniał cmentarz. Cmentarz zamknięto już w XIX w. Nie zachowały się dawne nagrobki. Od strony południowo–wschodniej na dawnym postumencie pomnika, poświęconego poległym mieszkańcom Malechowa podczas I wojny światowej, ustawiono dużych rozmiarów figurę Chrystusa Króla. Natomiast od północnego-wschodu umieszczono figurę Matki Bożej. Tuż przy wejściu do świątyni znajduje się głaz pamiątkowy poświęcony przesiedleńcom z kresów wschodnich Polski, którzy trafili ma ziemię malechowską w 1945 r. i zagospodarowali ją. Głaz ustawiono z inicjatywy obecnych mieszkańców Malechowa i okolic z wdzięczności wobec przodków, którzy – jak głosi napis na tablicy - "budowali naszą przyszłość". Odsłonięto go w 2010 r. Teren przykościelny jest zadbany. Wokół świątyni wytyczono alejki.
Kościół pw. Matki Bożej Gromnicznej to kościół parafialny, należący do dekanatu w Sławnie. Parking mieści się w pobliżu, przy budynku Urzędu Gminy.