Dwór

Dwór w Wolinie ma bardzo bogatą historię. W XII wieku w jego miejscu stał drewniany dwór słowiańskiego kasztelana. Na przełomie XIII i XIV wieku w tym samym miejscu postawiono zamek książąt pomorskich. W 1622 roku zamek został przebudowany, a kilka lat później, w 1628 roku, uległ zniszczeniu w wyniku pożaru miasta. Zamek książąt pomorskich był nazywany wdowim zamkiem. Stało się tak za sprawą lokatorek zamku - księżnej Anny Marii Brandenburskiej, która mieszkała tam 15 lat po śmierci męża oraz Zofii Saskiej, która mieszkała tam w latach 1623 -1636. W drugiej połowie XVII wieku Szwedzi, w ramach zacierania śladów po Księstwie Pomorskim, rozebrali zamek pozostawiając tylko piwnice. Po wielu latach, bo dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku, pomorska rodzina Belov na miejscu zamku wybudowała swoją siedzibę.

Mury zamku nie pokrywają się dokładanie z fundamentami, co można zobaczyć na zewnątrz budynku. Zarys fundamentów został obmurowany gotycką cegłą. Po II wojnie światowej dwór pełnił rolę stolarni prowadzonej przez wolińskie przedsiębiorstwo gospodarki komunalnej. W 2009 roku rozpoczęła się rewitalizacja budynku. Remont finansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego trwał cztery lata. W grudniu 2012 roku odrestaurowany obiekt został oddany do użytku. Obecnie mieści się tam Centrum Współpracy Międzynarodowej.

Barokowy dwór jest budynkiem parterowym. Został zbudowany na rzucie prostokąta. Budynek pokrywa dwuspadowy dach. Powierzchnia budynku wynosi 200 m². Projektant dworku pozostaje nieznany. Przeprowadzony remont pozwolił budynkowi odzyskać dawny blask. Obecny stan dworku do złudzenia przypomina ten sprzed lat. Zabytkowy dworek powinien znaleźć się na szlaku każdego turysty odwiedzającego Wolin. W najbliższym otoczeniu dworku znajduje się zabytkowy budynek poczty, ratusz oraz Muzeum Regionalne w Wolinie.

Obecnie właścicielem jest Gmina Wolin.