Budynek poczty

Wałcz był od wieków  ważnym punktem komunikacyjnym, tu krzyżowały się ważne szlaki handlowe, tędy wiódł też między innymi trakt pocztowy z Berlina do Królewca, intensywnie uczęszczany przez wozy pocztowe, dyliżanse i konnych posłańców. Wałecka stacja pocztowa była miejscem, gdzie można było nie tylko wymienić konie, ale i odpocząć. W sieć poczty konnej Wałcz włączony był już w XVIII wieku, w roku 1864 działała tu stacja telegraficzna, a w 1901 podłączono miasto do sieci telefonicznej.

Obecny budynek wałeckiej poczty został wzniesiony w 1885 roku z czerwonej cegły ceramicznej. Jego bryła jest mocno rozbudowana, gmach główny rozplanowany jest w kształcie zbliżonym do litery „L”, do niego od strony południowej, na tyłach podwórka przylega prostopadle oficyna zaprojektowana na planie o kształcie zbliżonym do trapezoidalnego. Budynek poczty ma dwie kondygnacje a jego bryła jest ciekawie rozbudowana, przypomina on zameczek z dwiema wieżami – cylindryczną, pięciokondygnacyjną od strony południowej i prostopadłościenną, czterokondygnacyjną od strony zachodniej. W pięciokondygnacyjnej wieżyczce mieści się klatka schodowa. Oficyna jest parterowa. Różnice w wysokości poszczególnych części budowli podkreślają jeszcze zróżnicowane w swych formach połacie dachowe.

Elewacja budynku wykonana jest w zasadzie w stylu eklektycznym z przeważającymi elementami neogotyckimi, jest nieotynkowana. Mury z czerwonej cegły zdobione są cegłą klinkierową akcentującą swym połyskiem i ciemniejszym odcieniem podział na poszczególne kondygnacje, gzymsy, parapety, obramowania portali, podwójne linie klinkierówki opasują też poszczególne piętra na ok. 3/5 wysokości pierwszej i drugiej kondygnacji oraz w połowie kondygnacji wyższych wieży. Siedmioosiowa fasada jest niesymetryczna, zaakcentowana trójkątnym szczytem w partii dachowej. Uroku dodają też połacie dachowe pokryte dwubarwną dachówką ceramiczną ułożoną w geometryczne wzory. Połacie dachowe dodatkowo zdobią okienka przykryte daszkami zwieńczonymi sterczynami. Otwory okienne i drzwiowe są zróżnicowanej formy i wielkości – na pierwszej kondygnacji są to okna triforyjne z łukowymi blendami zdobnymi kolorowymi mozaikami nawiązującymi do historii poczty oraz z bocznymi kolumienkami wykonanymi z elementów szkliwionych klinkierowych i wypalanych na zmianę.  Równie piękne mozaiki o tematyce pocztowej zdobią wybrane miejsca budynku, można też zauważyć płaskorzeźbione elementy typu trąbka pocztyliona. Wnętrze budynku również utrzymane w takim samym klimacie, warto więc wejść do środka budynku, by rozejrzeć się po ciekawie urządzonej sali głównej. Przy okazji można kupić widokówki z Wałcza i regionu.

Zgodnie z ówczesną manierą budynek utrzymano głównie w neogotyckim stylu odmiany „bałtyckiego gotyku”. Był to wówczas jeden z licznych gmachów poczt pruskich z końca XIX wieku, stawianych wzdłuż trasy Berlin do Królewiec, warto jednak pokreślić, iż jest to jeden z ciekawszych gmachów pocztowych w regionie.