W XIII wieku Witnica należała do Cystersów. Wieś została nadana zakonnikom przez Barnima I w 1247 roku. W południowej części wsi odnajdziemy ruinę neorenesansowego pałacu z XIX wieku. Pałac został wybudowany w 1840 roku przez ród von Oelsenów i rozbudowany w 1879 roku o skrzydła. Autor projektu pałacu nie jest znany. Obiekt został wzniesiony w miejscu poprzedniego budynku, który w przeszłości został strawiony przez pożar.
Pałac był budynkiem dwukondygnacyjnym o powierzchni całkowitej 1 256,12 m2. Architektura obiektu nawiązywała do eklektyzmu i łączyła w sobie wiele stylów. W elewacji obiektu odnajdziemy ozdobne gzymsy, ryzality, toskańskie pilastry, półkoliście zamknięte drzwi i okna.
Po drugiej wojnie światowej obiekt został przejęty przez miejscowy PGR. Pałac został dwukrotnie wyremontowany – w 1955 i 1975 roku. W lipcu 1987 roku budynek został wpisany na listę zabytków. Trzy lata później – 29 marca 1990 roku pałac spłonął. Po tym wydarzeniu nie podjęto próby odbudowania obiektu. Obecnie budowlę można zwiedzać tylko z zewnątrz – przetrwały ściany, ale otwory okienne na parterze zostały zamurowane.
Przed pałacem zachowała się także brama wjazdowa z herbem, w którym przedstawiona jest ręka z pierścieniem. Obok pałacu znajdziemy park krajobrazowy i dobrze zachowane zabudowania pofolwarczne z XIX wieku.