Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa należy obecnie do parafii prowadzonej przez księży chrystusowców. Kościół posadowiony na planie prostokąta powstał na początku XX w. Wybudowano go z żelbetu w stylu art nouveau.
Szczecińskie sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa należy do dekanatu Szczecin-Śródmieście. Obecnie związane jest ze zgromadzeniem zakonnym Towarzystwa Chrystusowego, powstałym w 1932 r. z inicjatywy kardynała Augusta Hlonda. Świątynia to trójnawowy budynek zbudowany na planie prostokąta z prezbiterium zamkniętym absydą. Świątynia posiada charakterystyczną bryłę ze względu na zastosowanie linii falistych w krawędziach dachów, m.in. w kruchcie i nad nawą główną. Kolejnym charakterystycznym elementem jest wysoka, potężna prostokątna wieża. W górnej części oraz na krótszych bokach zastosowano wiele małych okienek, a w najwyższej - szereg okien drewnianych. Wszystko przykrywa blaszany dach mansardowy. W bryle widoczny jest również szereg kaplic w nawach bocznych. Wewnątrz strefy sacrum, za stołem ołtarzowym, znajduje się ołtarz ze sceną Ostatniej Wieczerzy, postaciami Ewangelistów na predelli i figurą pelikana w zwieńczeniu. Poza tym w kościele od strony zachodniej, na emporze, znajdują się okazałe organy.