Pałac

Pałac w Klępczewie pochodzi z II połowy XIX w., po roku 1900 był rozbudowany. Pałac przedstawia styl późnoklasycystyczny. Budowlę wznoszono w dwóch etapach. Pierwszy obejmował główną część pałacu w kształcie prostokąta, a drugi dobudowanie części zbliżonej kształtem do kwadratu, od strony północnej. Pałac wybudowano z cegły, na podmurówce z kamienia polnego. Założono go na planie prostokąta. Jest to budynek dwukondygnacyjny, podpiwniczony. W elewacji frontowej znajduje się ryzalit dwukondygnacyjny zakończony trójkątnie. W elewacji ogrodowej znajduje się weranda. W ryzalicie od strony południowej znajduje się klatka schodowa. Budowla posiada dach trzyspadowy w starszej części i dwuspadowy w nowszej części. Dachy pokryte są blachodachówką, która zastąpiła dachówkę ceramiczną holenderską. Okna pałacu zakończone są prostokątnie, zdobione gzymsami. W podmurówce znajdują się okna piwniczne. Wszystkie elewacje budynku zdobione są gzymsami. Wejście do pałacu skromne, zakończone jest łukiem. Po obu stronach wejścia znajdują się pilastry. Kubatura obiektu wynosi około 5550 m³, a jego powierzchnia całkowita około 590 m². Po wojnie w pałacu działała m.in szkoła. Później urządzono tu mieszkania służbowe pracowników Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Obecnie pałac jest własnością kilku osób prywatnych tworzących wspólnotę mieszkaniową. Otoczeniem pałacu jest park pochodzący z przełomu XVIII i XIX w. Park zajmuje powierzchnie około 10 ha i zawiera ciekawy drzewostan, a w nim: dęby czerwone, jodły, jedlice Douglasa. Na teren pałacu i parku można wejść i je obejrzeć.