Kościół został wybudowany najprawdopodobniej pod koniec XVIII w. Świątynię wzniesiono w technice ryglowej jako kościół salowy, bezwizowy. W 1850 roku z korpusu kościoła po stronie zachodniej wyprowadzono drewnianą wieżę, o czym świadczy zachowana chorągiewka wiatrowa. W 1858 roku odnowiono całościowo wnętrze. W 1938 r. przeprowadzono jeszcze jeden remont, niestety nie znany jest jego zakres. W wyniku przebudów po 1945 roku kościół suliszewski częściowo zatracił swą historyczną wartość: w końcu lat 80-tych XX wieku ściany obwodowe obmurowano cegłą ceramiczną oraz wykonano nowe tynki elewacyjne. W 1999 r. zlikwidowano emporę, wykonano boazerię ścian wnętrza a także posadzkę z polbruku. Od 2012 r. przy kościele trwają prace remontowe. Dotychczas wzmocniono fundamenty oraz wyremontowano wieżę. W 2014 r. planowany jest remont dachu i stropu. Obecnie we wnętrzu kościoła brak jest jakichkolwiek elementów zabytkowego wyposażania. Najcenniejszym elementem przedwojennego wyposażenia kościoła były rzeźby pochodzące z XVI-wiecznego ołtarza z wcześniejszej świątyni. Polichromowane rzeźby przedstawiały św. Annę Samotrzeć, Marię Salome trzymającą Jana Ewangelistę, św. Jakuba Starszego oraz Marię Kleofas i trzy popiersia kobiet. W 1926 roku zostały one przeniesione do muzeum w Drawsku Pomorskim, a obecnie znajdują się w Muzeum Narodowym w Szczecinie. W pobliżu kościoła znajduje się także metalowa dzwonnica, w której wiszą dwa żeliwne dzwony. Większy z nich, ufundowany w 1927 roku przez Friedricha Volkmanna, znajdował się pierwotnie w nieistniejącym dziś kościele w Karwicach.
Z nami nie zgubisz się na trasie! W naszej aplikacji znajdziesz dokładną mapę tras i wycieczek, ciekawe miejsca i wydarzenia, panoramy 360 i dużo, dużo więcej!