Pałac

Pałac w Pieńkowie został zbudowany w 1851 r. w przez Heinricha Friedricha von Belowa. Był to jednokondygnacyjny budynek pokryty łamanym dachem. W pałacu znajdowała się tajemnicza Sala modłów. Z dziejami rodu Belowów łączy się bowiem ciekawa historia związana z założeniem przez panujący ród nowej wiary - sekty belowian. Miało to miejsce w pierwszej połowie XIX w. Sekta znalazła sobie wielu wyznawców na ziemiach sławieńskich i słupskich. W 1820 r. jej założyciele zerwali definitywnie z kościołem panującym i przekonywali, że obecni duchowni zatracili wiarę i stali się jedynie urzędnikami. Członkowie sekty sami odprawiali nabożeństwa w prywatnych domach, czytali biblię, książki religijne, a nawet udzielali ślubów. Miejscowe władze były zaniepokojone tak szybkim rozwojem nowego ruchu religijnego. Nakładano na belowian grzywny, prowadzono liczne kontrole. To wszystko sprawiło, ze po śmierci założycieli ruchu ich następcy powrócili na łono wiary protestanckiej.

Obecny kształt pałac uzyskał na początku XX w. W latach 1906-1907. Gerhard Heinrich Filip von Below zbudował nową siedzibę, wykorzystując część starego pałacu. Gruntownie przebudowana część starego miejsca zamieszkania stała się podstawową częścią nowego pałacu. Wzniesiono go w stylu eklektycznym. Pałac zbudowano pod kierunkiem słupskiego architekta Eduarda Kocha. Jest położony w pięknym otoczeniu, nad jeziorem Pieńkowskim, w parku z ciekawym drzewostanem. Do pałacu od wschodniej strony doprowadza imponująca aleja dębów szypułkowych. Pałac to monumentalna, trzykondygnacyjna budowla. Zachowała do dziś swój pierwotny urok.

Ostatnią właścicielką pałacu w 1945 r. była Sybilla Schach von Wittenau - córka Gerharda Heinricha Filipa von Belowa - budowniczego pałacu, mieszkająca tu wraz z rodziną po śmierci ojca. Rodzina popełniła samobójstwo, dowiedziawszy się o Rosjanach nadchodzących do Pieńkowa. Grób Sybilii, jej męża oraz żony Gerharda Heinricha Filipa - Ewy znajduje się na terenie parku.

Od 1994 r. pałac znajduje się w rękach prywatnych. Po II wojnie światowej miał tu swoją siedzibę m.in. Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej, była tu też stołówka oraz dom kultury i biblioteka. Pałac nie jest udostępniony do zwiedzania, lecz jest dobrze widoczny z drogi.