Park dworski

Park w Popielewie pochodzi z II połowy XIX w. Założono go w stylu naturalistycznym. Powierzchnia parku wynosi 2 ha. Park składał się z dwóch części. Pierwsza część mała charakter gospodarczy, z gorzelnią, sadem i ogrodem. Druga część miała charakter reprezentacyjny. Założyciele parku nie są znani. Nie ma też szczegółowych informacji na temat parku. Wiadomo, że dawniej park stanowił otoczenie okazałego pałacu, który spłonął w 1952 r. W założeniu parku znajdują się sad, szpaler grabowy oraz polana otoczona świerkami. Ciągi spacerowe są nieregularne. Dzisiaj park jest dosyć zaniedbany, nieużytkowany. W parku rosną drzewa rodzimych gatunków w wieku około 120 lat. Występują tu: świerki pospolite, klony pospolite, kasztanowce, graby pospolite i lipy drobnolistne. Na szczególną uwagę zasługują 3 dęby szypułkowe, 2 grochodrzewy, 2 modrzewie europejskie i 3 buki pospolite. Drzewostan parku jest dobrze zachowany. Po II wojnie światowej na terenie parku wybudowano ujęcie wody. Park jest dostępny, można po nim spacerować.