Historia Strąpia sięga XV wieku, kiedy było związane z majątkiem w Dzikowie. W XVIII wieku majątek był własnością rodziny von Küssow, natomiast w pierwszej połowie XIX wieku należał do majora von Lebbina. On był fundatorem dworu i parku. Kolejnym właścicielem Strąpia była rodzina Wöller, dzięki której folwark bardzo dynamicznie się rozwijał. Z całym folwarkiem połączona była wieś, której mieszkańcy byli zatrudnieni w majątku. Hodowano tu między innymi konie, bydło oraz trzodę chlewną. Do dzisiaj we wsi zachował się dobrze zachowany przestrzennie zespół podworski o czytelnej kompozycji złożonej z dworu, parku i zabudowy folwarcznej. Wszystkie te elementy są wpisane do rejestru zabytków.
Dwór w Strąpiu został zbudowany w pierwszej ćwierci XIX wieku, a następnie przebudowany na początku XX wieku. Jest to budynek parterowy z użytkowym poddaszem, zbudowany na planie wydłużonego prostokąta. Bryła dworu jest zwarta, a całość nakryta jest wysokim, mansardowym dachem z facjatkami. Budynek jest murowany z cegły, otynkowany. Elewacja jest raczej skromna z kilkoma neobarokowymi wstawkami i pseudoryzalitami na osiach po dwóch stronach dworu. Główne wejście do budynku poprzedza taras obwiedziony dekoracyjną metalową balustradą. Z elementów pierwotnego wyposażenia dworu zachowały się w większości stolarka okienna i drzwiowa oraz dwie klatki schodowe z dekoracyjnymi balustradami schodów.
Zespół dworsko-pałacowy w Strąpiu jest największym i najlepiej zachowanym obiektem tego typu w powiecie myśliborskim. Stanowi zwartą całość funkcjonalno-przestrzenną oraz kompozycyjną.
Dwór pełni obecnie funkcje mieszkalne i można go zobaczyć jedynie z zewnątrz.