Kościół filialny pw. św. Jana Chrzciciela

Pierwsza wzmianka o Gostomi pochodzi z 1357 roku, ale wyraźna informacja o kościele w tej miejscowości znajduje się w dokumencie z drugiej połowy XVIII wieku. Do 1945 roku funkcjonował tu kościół ewangelicki, należący do gminy w Różewie i kościół katolicki będący filią parafii w Róży. Świątynia ewangelicka nie zachowała się do dni obecnych, natomiast kościół katolicki, wybudowany w 1818 roku i poświęcony w roku 1820, funkcjonuje do dziś, jako filialny, należący do parafii  pw. św. Wawrzyńca Męczennika w Różewie.

Budynek został zaprojektowany na rzucie prostokąta, z pięciobocznym prezbiterium z wydzieloną częścią na zakrystię, która ma formę obejścia z tylnej strony ołtarza. Wieża na planie kwadratu znajduje się swym obrysem niemal całkowicie w obrębie korpusu głównego, przy czym wieża ta jest w dużej części pozostałością tego elementu budowli poprzedniej, starszej. Taka kompozycja wieży i nawy głównej sprawiła, iż po bokach wieży powstały aneksy. Z poprzedniego kościoła, pochodzącego z 1641 roku,  zachowały się również barokowy ołtarz główny oraz do lat osiemdziesiątych XX weku - zwieńczenie wieży w postaci wielopiętrowego hełmu z latarnią, kulą i szpicem. Obecnie wieża przykryta jest niskim ostrosłupowym, czteropołaciowym hełmem, na którym widnieje metalowa, kula z ażurowym krzyżem.

Obecny kościół jest wykonany z cegieł ceramicznych  na podmurówce z kamieni granitowych w obrębie korpusu, natomiast wieża część w przyziemiu ceglaną, wyższe kondygnacje wykonano zostały w konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłami.  Wewnątrz warto zwrócić uwagę na kolebkowe sklepienie z lunetami nad oknami i trzema malowidłami o tematyce maryjnej. Łuk tęczowy oddzielający prezbiterium od nawy głównej ozdabia polichromia, na której widnieją putta, rogi obfitości, winne grona i wici akantu oraz łacińskie inskrypcje na niebieskich szarfach i postacie klęczących aniołów. Balustrada empory muzycznej wykonana z desek na których namalowane są płyciny zdobne motywami rozet.  Warto zwrócić też uwagę na barokowy ołtarz główny wykonany około 1700 roku, na mensie sarkofagowej, z rzeźbami św. Antoniego i św. Krzysztofa oraz obrazami Chrzest Chrystusa w Jordanie i Walka Archanioła Michała z szatanem. Jest też rokokowo – klasycystyczna ambona pochodząca z początków XIX wieku, barokowy ołtarz boczny z XVIII wieku, dziewiętnastowieczne: ołtarz i witraże figuralne. 

W obrębie ogrodzenia znajduje się również kaplica i dzwonnica oraz krzyż misyjny.