Budynek poczty został wzniesiony w końcu XIX wieku. Jest to dwukondygnacyjna kamienica wybudowana w duchu historyzmu. Nawiązuje głównie do form klasycystycznych, co widoczne jest w obrębie fasady. Budowniczowie i architekci budynku pozostają nieznani. Od samego początku budynek pełnił funkcje usługowo-mieszkalne. W latach 70. obiekt przeszedł gruntowny remont. Druga kondygnacja budynku jest połączona z drugą kondygnacją sąsiedniego budynku ratusza.
Budynek ma formę leżącego prostopadłościanu nakrytego wysokim dachem dwuspadowym. Kompozycja architektoniczna budynku była oparta na osiowym rozmieszczeniu przepruć okiennych i drzwiowych. W fasadzie okna zgrupowane są w trzy sekcje. W obrębie drugiej kondygnacji okna przyszczytowe mają architektoniczne obramienie w postaci flankujących pilastrów spiętych spłaszczonymi frontami. Okna środkowe rozdzielają analogiczne pilastry. Otwory okienne zdobione są profilowanymi gzymsami oraz spinającymi je opaskami. Detal architektoniczny typowy dla budynków użytkowych z tego okresu.
Wnętrza budynku nie zachowały historycznych walorów i zostały zaadaptowane na potrzeby poczty, której siedziba mieści się w budynku.