Dawny dworzec kolejowy

Zespół budynków kolejowych w Trzebieży, tj. budynek dworca, lokomotywownia, budynek mieszkalny i wodociągowa wieża ciśnień powstał w latach 1909-1910 w takcie przedłużania linii kolejowej Szczecin Główny - Jasienica do Trzebieży.  Wymienione wyżej budynki wybudowane zostały z cegły w stylu właściwym dla wcześniejszej, XIX-wiecznej architektury przemysłowej, z konkretnym dla nich przeznaczeniem. Jednym z najlepiej zachowanych z całego kompleksu jest murowany dwukondygnacyjny i podpiwniczony budynek dworca, którego ściany zewnętrzne obłożone są cegłą ceramiczną. Od strony zachodniej, gdzie niegdyś wchodziło się na perony znajduje się dostawiona nastawnia. Jest to budynek przykryty wysokim dachem kopertowym. W budynku występują ryzality czyli swego rodzaju występy z elewacji przykryte tutaj dwuspadowymi daszkami. Niższe jednokondygnacyjne skrzydło po stronie wschodniej pokryte jest natomiast dachem naczółkowym. Niegdysiejszy hol łączy wejścia od strony peronów i podjazdu przy ulicy. Na parterze z wąskiego holu wchodziło się do poczekalni i bufetu, aktualnie znajduje się tutaj mieszkanie. Mieszkania mieszczą się także na piętrze. Dawny budynek dworca spełnia dzisiaj w całości funkcje mieszkalne. Znajdująca się po drugiej stronie torów lokomotywownia z unikatową obrotnicą biegu parowozów jest dziś kompletną ruiną, budynek pozbawiony jest dachu, a szyby w oknach są powybijane. W trochę lepszym stanie jest usytuowany tuż obok budynek mieszkalny, jeszcze zadaszony, ale również bez szyb otworach okiennych. Niegdyś służył on, jako noclegowania dla kolejarzy. W sąsiedztwie tychże budynków mieści się wodociągowa wieża ciśnień, od długiego czasu nieczynna i nieużytkowana. Przebywanie w okolicy tych budynków jest surowo wzbronione, ponieważ grożą one zawaleniem.