Kolejową wieżę w Trzcińsku-Zdroju zbudowano na stacji linii kolejowej Kostrzyn – Pyrzyce w 1930 roku. Przez kilkadziesiąt lat wieża dostarczała niezbędną dla parowozów wodę, która była czerpana pompą głębinową. W latach 60. XX wieku wraz z wprowadzeniem na trasę pociągów spalinowych i elektrycznych wieża przestała pełnić niezbędne dla ruchu funkcje. Od tamtego czasu obiekt stoi nieużywany.
Wieża została zaprojektowana na planie kwadratu o boku 4,15 m, obiekt jest czterokondygnacyjny, niepodpiwniczony. Na trzonie nawieszony jest wykusz, który stanowi podstawę głowicy. Obiekt został wzniesiony z cegły, w budynku regularnie rozmieszczone są okna. Całość utrzymana jest w konwencji pseudoobronnej.
Wieża przetrwała w pierwotnym układzie, wewnątrz zachowały się oryginalne elementy, ale od końca lat 60. XX wieku, czyli od momentu wyłączenia wieży z obsługi kolejowej obiekt jest nieremontowany. Wieża wodna w Trzcińsku-Zdroju została wpisana na wojewódzką listę zabytków w marcu 2013 roku. Wcześniej PKP kilkakrotnie zamierzał wyburzyć nieużywany obiekt.