Pierwotnie domy kanoników były drewniane. Murowana kanonia została zbudowana dopiero w XIX wieku. Było to miejsce zamieszkania księży kanoników należących do kapituły. Domy te były lokowane zawsze w pobliżu katedry. Wraz z katedrą, pałacem biskupim, domem zakrystiana, plebanią, kurią dziekana i szkołą wchodziła w skład dawnego osiedla katedralnego.
Jest to dwukondygnacyjny dom mieszkalny, z użytkowym poddaszem, zaprojektowany na planie prostokąta. Budynek został nakryty dachem naczółkowym. Dom można zobaczyć jedynie z zewnątrz.