Pierwsze historyczne wzmianki o wsi Mellentin (dzisiejszym Mielęcinie) pochodzą z 1250 roku. W źródłach pisanych występuje wtedy wójt krajowy Herman de Melentin. Najprawdopodobniej był to rycerz z obszaru niemieckiego, który dostał wieś w posiadanie i od jej nazwy przyjął nazwisko.
W 1842 roku majątek Mellentin przechodzi w ręce rodziny Ramm. W latach 80. lub 90. XIX wieku, gdy właścicielem majątku był Otton Ramm został zbudowany pałac. Jest to dwukondygnacyjna budowla na kamiennym cokole zbudowana z czerwonej cegły. Ma kształt dość nieregularny, z widoczną w narożniku czworoboczną pięciopoziomową wieżą z półkoliście zamkniętymi prześwitami na szczycie. Ten element był charakterystyczny dla tzw. „willi włoskich”. Całość zaprojektowana jest w duchu neorenesansu, określanej często jako „kostium francuski”. W elewacji z czerwonej cegły wyróżnia się jasny tynkowany detal np. w obramowaniach okien.
Pałac otacza dawny park dworski o powierzchni ok. 6,6 ha z ciekawym drzewostanem. Podczas budowy pałacu poprowadzono aleję lipową, która łączy zabytek z główną drogą we wsi. Przed fasadą pałacu widoczny jest gazon obsadzony cisami. W samym parku występuje 47 gatunków drzew i krzewów, w tym platany, buki, dęby, klony. Niektóre z nich mają ok. 130-150 lat.
Po wojnie pałac przebudowano (głównie w środku) i od 1953 roku mieści się tam szkoła podstawowa. Obiekt dostępny jest z zewnątrz.