Cmentarz rodowy w Wolicznie często nosi określenie cmentarza przykościelnego za sprawą swojej bliskiej lokalizacji z budynkiem. Cmentarz jest nieczynny, co oznacza, iż nie są aktualnie tam prowadzone pochówki. Jak samo określenie "rodowy" wskazuje, iż w jego obrębie mieszczą się groby ściśle określonej grupy (nigdy nie był to cmentarz ogólnodostępny dla społeczności lokalnej).
Cmentarz został utworzony w pod koniec XIX wieku. Pochowani są na nim właściciele folwarku w Wolicznie - Oscar von Borcke oraz Marii von Borcke. Zasłynęli oni dla wsi jako jedni z lepiej zarządzających gospodarką Woliczna. Za ich sprawą rozwinął się miejscowy folwark oraz utworzono gorzelnię. W latach dwudziestych XX wieku majątek przeszedł we władanie Adriana bon Borcke. Był to kolejny zasłużony właściciel majątku. Dzięki jego działalności nadal rozwijano rolnictwo i przemysł gorzelniczy, do czego doszły gospodarstwo rybackie i elektrownia.
Pierwsi przedstawiciele rodu Borcke - Oscar i Maria - swój nagrobek w postaci kamiennej tablicy posiadają do dzisiejszego dnia. Nagrobek jest zniszczony,lecz napis określający daty ich urodzin i zgonów są bardzo wyraźne. W ostatnich latach obok zabytkowej tablicy umieszczono kamień w podobnym stylu upamiętniający Adriana i Christa. Tablica wraz z kamieniem są jedynymi obiektami wskazującymi, iż istniał tu kiedyś cmentarz. Wiadomo, iż były tu pochowane także inne osoby spokrewnione z rodziną Borcke, którym również stawiano pomniki. Niestety do dziś nie zachowały się po nich ślady, o terenie na którym stały świadczy wydzieolny teren cmentarza. Jest on ogrodzony od frontu murem oporowym. Otoczony jest specjalnie zasadzanymi w znacznej mierze dębami, lecz w szpalerze rosną także świerki oraz klony.
Cmentarz zanikł w strukturze parku dworskiego, który nawiązuje do prostego stylu angielskiego, czyli swoją formą zbliżony jest do lasu. Nie mniej jednak warto obejrzeć pamiątkowe tablicę i kamień podczas spaceru po parku lub zwiedzając kościół.