Młyn Papiernia

Budowę papierni rozpoczęto w zakolu rzeki Płoni w 1733 roku. Inicjatorem i fundatorem był Eliasz Meisner, członek znanego w XVIII wieku rodu papierników. Pod zarządem rodziny Meisnerów papiernia pozostawała przez 94 lata. W tym czasie została kilkakrotnie zmodernizowana. W 1772 roku syn pierwszego właściciela - Ernest zainstalował holendry - maszyny przygotowujące masę papierniczą. Pozwoliło to wydatnie na usprawnienie, a co za tym idzie zwiększenie produkcji. W 1787 roku dobudowany został akwedukt, którego zadaniem było dostarczanie wody z pobliskiego potoku. W tym czasie papiernia z Barlinka była wiodącym zakładem w Brandenburgii i na Pomorzu. Papier w niej wyprodukowany był sprzedawany nawet do Szwecji. W 1827 roku świetnie prosperujący zakład kupił Getschmann. W 1842 roku zastąpił część prac ręcznych maszyną parową. W 1850 roku papiernia była już całkowicie zmechanizowana. Posiadała cztery holendry, z czego dwa były napędzane wodą, a pozostałe parą. W kolejnych latach papiernia zmieniała właściciela. Nie wytrzymała ona jednak silnej konkurencji - w 1867 roku została zamknięta. Głównym powodem były problem z niedostateczną wielkością produkcji oraz położenie Barlinka z dala od dogodnych tras komunikacyjnych. W 1869 roku niewykorzystywane budynki kupił Franz Duras i przekształcił je w młyn zbożowy. W 1901 roku młyn kupił Hermann Pfeiffer, który dokonał modernizacji turbiny. Po II wojnie światowej obiektowi groziło zniszczenie i rozszabrowanie, czemu zapobiegł przebywający w nim dawny robotnik przymusowy Stefan Czapniewski. Został on pierwszym polskim młynarzem.  Zabudowania przejęła Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”. Do 1972 roku młyn funkcjonował nieprzerwanie. Po tym czasie z powodów ekonomicznych został zamknięty, z przeznaczeniem do rozbiórki. W 1982 roku budynkiem zaopiekowali się studenci i pracownicy naukowi Instytutu Architektury Politechniki Szczecińskiej. Od 1994 roku działa w nim Stowarzyszenie Na Rzecz Ochrony Dziedzictwa „Młyn Papiernia”.

Obecnie zachowany zespół papierni-młyna powstał w XIX-XX wieku. Składają się na niego: budynek papierni-młyna z 1869-1920, młynarzówka-służbówka z około 1920 roku, budynek gospodarczy (stodoła, stajnia), most nad kanałem młyńskim, relikty mostu murowanego na drodze dojazdowej.

Budynek papierni-młyna wyróżnia wykończenie z muru pruskiego. Obecnie można w nim zobaczyć zabytki z dawnego młyna oraz okolicznych majątków.

Papiernia jest dostępna dla zwiedzających po wcześniejszym umówieniu telefonicznym.