Przykościelny cmentarz w Bronikowie został założony około 1775 roku wraz z powstaniem kościoła. Ma obecnie powierzchnię 0,13 ha. Od frontu ogrodzony jest murem z bramą. Obecnie nieużytkowany, zachowane zostały jedynie ślady rzędów mogił, metalowe, ozdobne ogrodzenie wokół miejsca pochówku szczególnie zasłużonej dla Bronikowa osoby o nieznanym już dziś nazwisku i częściowo również zabytkowy drzewostan, głównie jesiony i klony.
Tuż za tym cmentarzem przykościelnym, od wschodniej strony, znajduje się również zabytkowy, nowszy cmentarz katolicki. Ma on powierzchnię 0,32 ha, został założony w połowie XIX wieku na planie prostokąta. Ma on do dziś zachowane czytelne granice i zachowane ślady rzędów mogił. Najstarszy zachowany tu nagrobek pochodzi z 1936 roku.
Na terenie cmentarza znajduje się również murowana, ceglana, otynkowana kapliczka. Została ona zbudowana w XIX w. Formą swą nawiązuje do latarni zmarłych.Jest ona trzykondygnacyjna, kolejne kondygnacje zwężają się schodkowo ku górze, najniższa stanowi dość masywny cokół, we wnęce wykonanej w środkowej części kapliczki umieszczony stojący metalowy krzyż, zazwyczaj dekorowany przez mieszkańców Bronikowa kwiatami, najwyższa kondygnacja kapliczki, oddzielona gzymsikiem, otwarta jest przestrzennie w formie portalu z łukowato - kolebkowym sklepieniem. Kapliczka przykryta namiotowym dachem zwieńczonym krzyżem.