Gmach dawnego urzędu powiatowego

Obiekt znajduje się poza granicami średniowiecznych obwarowań, tuż przed Bramą Barnkowską, która umiejscowiona jest od strony południowo-wschodniej. Budynek jest wolno stojący. Budynek został wzniesiony na planie litery L. Obiekt składa się z dwóch prostokątnych skrzydeł. Ściany zostały wybudowane z cegły, ściany na poziomie piwnicznym są o grubości 77 cm, na parterze ich grubość wynosi 64 cm, zaś na piętrze 51 cm.

Północno-zachodnia fasada posiada neorenesansowe i neogotyckie detale architektoniczne. W piwnicy znajduje się sklepienie krzyżowe, pozostałe stropy Kleina. We wschodniej części obiektu odnajdziemy reprezentacyjną klatkę schodową, która łączy kondygnacje od piwnicy do pierwszego piętra. Metalowa balustrada o esowatych, wąskich prętach jest zdobiona liśćmi i kwiatami akantu. Boczna klatka schodowa łączy wszystkie kondygnacje. Główne drzwi są dwuskrzydłowe, zdobione. Wejście lekko wysunięte, zdobione motywami roślinnymi, otoczone filarami, na których opiera się niewielki balkon. Prostokątne, drewniane okna zakończone są łukiem.

Kubatura dawnego gmachu urzędu powiatowego to 13420 metrów sześciennych, powierzchnia użytkowa obiektu wynosi 2253 metrów kwadratowych.

W okresie powojennym wykonano generalny remont budynku, wtedy też wprowadzono wtórny podział wnętrz, zagospodarowano także część poddasza na pomieszczenia magazynowe. Wymieniona została także wewnętrzna stolarka drzwiowa i część stolarki okiennej.

Podczas drugiej wojny światowej najprawdopodobniej w budynku mieściła się siedziba Wermachtu. Po wojnie budynek był wykorzystywany przez Jednostkę Ochrony Pogranicza, obecnie część pomieszczeń od frontu jest wynajmowana zakładom usługowym. Budynek został wpisany na wojewódzką listę zabytków w marcu 2006 roku.