Kościół rektoralny pw. Niepokalanego Poczęcia NMP wraz z klasztorem i domem parafialnym tworzą zespół klasztorny diakonis ewangelickich wpisany do rejestru zabytków 27.01.1998 roku.
Kościół został wzniesiony w 1832 roku na miejscu innej świątyni. Prezentuje styl neogotycki. Jest to jednonawowa świątynia zbudowana z czerwonej cegły, zwieńczona sygnaturką. Okna i portal wejściowy zakończone są ostrołukowo. Wyposażenie świątyni jest skromne, utrzymane w stylu neogotyckim.
W okresie międzywojennym pełnił funkcję parafii garnizonowej, a od 1945 ponownie była to parafia rzymsko-katolicka, to właśnie tutaj odprawiono pierwszą po wojnie mszę świętą dla katolików. Od 1945 do 1972 roku kościół był pod opieką franciszkanów. Od 1994 roku jest to kościół rektorski na terenie parafii pw. Wniebowzięcia NMP. Kościół przerwał niezniszczony w czasie II wojny światowej, co w Kołobrzegu, który został zniszczony w 95%, jest faktem godnym uwagi.