XIV-wieczny kościół znajdujący się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego jest pozostałością po franciszkańskim kompleksie klasztornym. Przyciąga uwagę swoją bryłą stylizowaną na wczesnogotycką francuską architekturę sakralną.
Szczecińska świątynia pw. św. Jana Ewangelisty posiada metrykę średniowieczną i obecnie stanowi część dekanatu Szczecin-Śródmieście. Historia tego obiektu nierozerwalnie związana jest z klasztorem franciszkańskim, który powstał tu po sprowadzeniu konwentu przez księcia pomorskiego Barnima I Dobrego, w latach 40. XIII w.
Kościół, dzięki oryginalnym elementom gotyckim, jest niezwykle urodziwym przykładem architektury Pomorza Zachodniego, dodatkowo związanym ze wczesnogotyckim budownictwem katedr francuskich. Fakt ten potwierdza architektura trzyprzęsłowego, jednonawowego prezbiterium z zakończeniem siedmiobocznym. Korpus zaopatrzony jest w smukłe, ostrołukowe okna z witrażami i dookolny fryz ceglany pod linią dachu. Wewnątrz uwagę przykuwa niezwykle subtelne oświetlenie prezbiterium z ołtarzem oraz nieliczne elementy świadczące o długim trwaniu kościoła (m.in. freski, wsporniki figuralne oraz barokowe organy z XVIII w).