Willa Ippena (Insytut Pamięci Narodowej)

Willa przy ul. Piotra Skargi 14 powstała w 1927 roku dla armatora Hermanna Otto Ippena. Jej projektantem został Gustav Gauss, który zaprojektował ją w stylu neobarokowym z okazałym szczytem fasady. Niestety projekt nie został zrealizowany, bowiem właściciel postanowił uprościć nieco jego konstrukcję, tuż po zbudowaniu fundamentów. Przedłożył policji budowlanej nowy pomysł na wykonanie obiektu i dzięki temu obecna forma charakteryzuje się wysokim murem oporowym i modernistyczną formą budynku z elementami neobarokowymi. Miasto w połowie lat 30. przejęło budynek od armatora i powierzyło majątek generałowi von Blaskowitzowi jako rezydencję służbową. Urzędował on w niej do czasów zakończenia II wojny światowej. Kilka lat później (początek lat 50.) willa zaczęła służyć radzieckiemu konsulatowi, a następnie konsulatowi Federacji Rosyjskiej aż do 1998 roku. Po jego likwidacji mieścił się tu Północno-Zachodni Oddział Regionalny Powszechnego Banku Kredytowego. Zaraz po wprowadzeniu się tu nowych lokatorów odbył się w willi remont generalny. Obecnie od 2009 roku swoją siedzibę mają tutaj: Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej szczecińskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej a także Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Willa Ippena jest jedną z najmłodszych willi wybudowanych na dawnej szczecińskiej dzielnicy Westendu. Obiekt wpisany został na listę zabytków nieruchomych. Założycielem spółki, która wykupiła grunty ziemskie pod budowę nowej dzielnicy był Johannes Quistorp, który prowadził interesy razem ze swoim synem a także przyjacielem Augustem Hornem. Ulica Piotra Skargi należała administracyjnie do wspomnianych ziem. Dziś dawny Westend wspomina się jako luksusowe osiedle dla bogatych przedsiębiorców.