Brama Kamienna

Brama Kamienna jest pozostałością murów obronnych, którymi zostały otoczone Gryfice. Brama jest jednym z trzech dawnych wjazdów do Gryfic i jednym z dwóch zachowanych. Swoją nazwę wzięła od stojącego niegdyś opodal kamiennego młyna. Z tego samego powodu mówiono na nią Brama Młyńska. Ze względu na położenie brama była również nazywana Trzebiatowską.

Obecnie zachowany budynek bramny zaczęto wznosić w XIV wieku. Pierwsza źródłowa informacja pochodzi z 1333 roku. Brama jest gotycką budowlą trójkondygnacyjną wymurowaną z cegły na rzucie prostokąta. W XV wieku, w związku z pożarem została przebudowana. Gdy do Gryfic dotarła moda na renesans dodano ozdobne gzymsy, szczyty i pilastry. Ostrołukowy otwór bramny nakrywa sklepienie kolebkowe. Od strony północnej (poza obrębem murów) usytuowane zostały dwie dwustopniowe skarpy. Między nimi ujęto trzy wysokie półkoliście zamknięte blendy, z małymi oknami. Obie elewacje wieńczą szczyty rozczłonkowane pilastrami. W szczycie od strony miasta środkowy pilaster zwieńczony jest głową świni. Na jednym z północnych pilastrów widoczna jest postać rycerza. Pierwotnie budowla była wysunięta przed lico muru, który w XVIII i XIX wieku zastąpiły domy z pieszymi traktami.

Po okresie wojen napoleońskich utraciła swoją pierwotną funkcję. Do 1945 roku brama mieściła: zajazd, kręgielnię i Bibliotekę Ludową. Po wojnie znajdowała się tutaj kawiarnia, siłownia i sala rehabilitacyjna. Obecnie jest to siedziba małego hoteliku i Domu Pracy Twórczej.