Pałac i park dworski w Stołecznej

Stołeczna jest dużą wsią o zachowanym kształcie owalnym. W średniowieczu miejscowość należała do rodziny von Ellingenów, od drugiej połowy XV wieku do końca drugiej wojny światowej Stołeczna była rękach rodu von Sydowów.

W centralnej części wsi odnajdziemy wzniesiony na przełomie XIII i XIV wieku kościół z cisów granitowych. Świątynia została odbudowana po zniszczeniach w 1768 roku – podczas remontu dobudowano barokową wieżę.

W południowej części Stołecznej znajdują się pofolwarczne zabudowania z pałacem wybudowanym w 1892 roku. Budynek został wzniesiony na miejscu poprzedniego, ryglowego dworku. Dwukondygnacyjny pałac o bryle nawiązującej do architektury secesyjnej ma łącznie 1 709,5 m kw. Charakterystycznymi elementami dla obiektu są wysunięte ryzality, taras i cylindryczna baszta i jednoosiowa wieża. Dach pokryty jest dachówką „karpiówką”, kopuły wieży i baszty wykończone są miedzią.

W budynku zachowało się kilka oryginalnych detali – m.in. żelazne okucia, drewniane wykończenia schodów, kolumny, ozdobne sufity. Wnętrze pałacu jest zachowane w dobrym stanie, według właściciela wymaga drobnych prac remontowych. Dwór jest w rękach prywatnych, w marcu 2015 roku obiekt wraz z otaczającym go parkiem (powierzchnia działki: 66 442 m kw) został wystawiony na sprzedaż, cena to 2 700 000 zł. Pałac został wpisany na listę zabytków w lipcu 1987 roku.

Pałac jest otoczony parkiem krajobrazowym, który zajmuje powierzchnię 11,6 ha. Ogród został założony w XIX wieku, pośrodku znajdują się duże polany, park jest w znacznym stopniu zniszczony przez wyrąb starodrzewia.