Pozostałości pomnika pochodzącego z lat 20. XX w, ustawionego na usypanym przez mieszkańców Łobza kopcu. Było to upamiętnienie 208 obywateli miasta poległych w czasie I wojny światowej.
Prace nad monumentem rozpoczęły się w roku 1922, zaś jego odsłonięcie miało miejsce w 1926. Całość wzniesiona została w czynie społecznym, z dobrowolnych darowizn. Na stoku kopca znajdowały się budowle megalityczne oraz kurhany. Cztery tarasy połączone były wiodącymi w górę stopniami. Pomnik, mierzący wraz z postumentem 10,5 metra, widoczny z każdego punktu miasta, wyobrażał rycerza wspartego na mieczu, stojącego na cokole. Na siedmiu czworokątnych kolumnach znajdowały się tablice z wypisanymi nazwiskami poległych. Autorem projektu był berliński architekt Hans Demann. Odsłonięcia obiektu dokonał prezydent Republiki Weimarskiej - Paul von Hindenburg.
Pomnik Rolanda został wysadzony w powietrze w 1945 roku przez Rosjan, obecnie na Kopcu Rolanda znajdują się jedynie pozostałości siedmiu kolumn oraz ruiny budowli megalitycznych.