Plebania przy ul. Piastowskiej 11

Plebania przy ul. Piastowskiej 11 to budynek wzniesiony w 1889 roku, w stylu neogotyckim, według projektu autorstwa Engelberta Seibertza, berlińskiego architekta. W 1903 r. budynek zmodernizowano i rozbudowano.

Do 1867 roku do Świnoujścia dwa razy w roku przyjeżdżali księża mówiący po polsku, aby objąć opieką duszpasterską Polaków służących w pruskim wojsku oraz grupy ludności katolickiej przebywającej w okolicach miasta. W 1867 roku w Świnoujściu było już piętnaście rodzin katolickich, a także funkcjonowała tam szkoła, w której odprawiano nabożeństwa katolickie. W 1869 roku zakupiono „Dom Misyjny”, a w 1889 roku obok niego wybudowano plebanię, wówczas Świnoujście miało już swojego kapelana, a gmina katolicka liczyła ponad 300 osób.

Plebania jest budynkiem wzniesionym na rzucie prostokąta, o zwartej prostopadłościennej bryle, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, przykryty dachem mansardowym. Bryła nieznacznie rozczłonkowana płytkimi ryzalitami od frontu oraz od strony wschodniej. Od strony zachodniej do bryły przylega dwukondygnacyjna dobudówka, która zakłóca regularną kompozycję bryły budynku. Elewacja frontowa, pięcioosiowa o symetrycznej kompozycji, rozczłonkowana otworami okiennymi, a na parterze również dwoma otworami drzwiowymi. Elewacja licowana cegłą w kolorze naturalnym z motywami dekoracyjnymi w postaci horyzontalnych pasów cegieł ceramicznych w kolorze czarnym. Detal architektoniczny urozmaicony dekoracjami, gzymsami oraz pseudomaswerkowym fryzem w fasadzie wykonanym z dekoracyjnie układanych kształtek ceramicznych. W stromych połaciach dach pokryty blachą cynkową.

We wnętrzu zachowane pozostałości pierwotnego wystroju, m.in. balustrady, stolarka drzwi oraz elementy sztukaterii. Obiekt dostępny z zewnątrz.