Willa Lindnera

Budynek powstał w 1925 roku. Zaprojektował go miejscowy architekt o nazwisku Pawel na zlecenie przedsiębiorcy posiadającego hurtownie i sklepy z obuwiem na terenie miasta. Wspomnianym przedsiębiorcą był Otton Lindner. Szybko, bo już rok później posiadłość przeszła w ręce jego syna Fritza, który zamieszkał w willi razem z rodziną, a także kierowcą. W 1935 roku willę wykupił Erich Kilian, hurtownik czekolady. Zamieszkiwał on w niej do roku 1945. Wyprowadził się stąd dopiero po przegranej przez Niemców wojnie. Budynek jest nieco starszy niż większość okolicznych willi. Budynek posiada w elewacji frontowej półokrągły ryzalit, w którym znajduje się wejście. Prowadzą do niego małe schody. Z tyłu budynku dwa półokrągłe ryzality są wsparciem dla tarasów, zabezpieczonych balustradą tralkową. Po wojnie budynek przejął Urząd Wojewódzki. Na jego potrzeby wybudowano przy nim przeszkolony pawilon, który zdaje się nieco psuć walory estetyczne i architektoniczne miejsca. W 1981 roku Urząd Wojewódzki przekazał budynek na użytek przedszkola. W jego wnętrzu zachowały się stara obudowa grzejnika, zabudowa okien, faseta, boazeria, dekorowane drzwi, oryginalne szafy ze zdobieniami, kominek i fontanna w holu, a także okazałe drewniane schody z balustradą.