Fragmenty fortyfikacji miejskich i katedralnych

Mury obronne wokół miasta zaczęto wznosić w I poł. XIV w. Zabudowania kapituły miały swoje własne fortyfikacje. Do dziś przetrwały ich nieliczne fragmenty. Materiał z rozbieranych murów wykorzystano m.in. do budowy domów.

System murów obronnych wokół Kamienia Pomorskiego zaczęto wznosić w I połowie XIV wieku, po napadzie Brandenburczyków, którzy spalili miasto. Wybudowano wówczas osiem wież obronnych - trzy z nich znajdowały się po stronie Zalewu Kamieńskiego. Od strony lądu miasto chronione było murem z pięcioma wieżami i od południa dwiema fosami. Katedra i zabudowania kapituły posiadały własne odrębne obwarowania - ich fragmenty przetrwały do współczesnych czasów. Widoczne są relikty Bramy Katedralnej oraz Bramy Kapitulnej.

Dobrze zachowane pozostałości po dawnych obwarowaniach miejskich znajdują się w pobliżu Zalewu - jest to Furta Maślana wraz z przejściem w murze oraz Brama Wolińska z Basztą. Pozostałe fragmenty murów obronnych zostały rozebrane w XIX i początkach XX wieku, zaś materiały z nich wykorzystano do budowy domów.