Dwór w Lubiechowie

Dwór, a raczej pałac w Lubiechowie był częścią zespołu parkowo-pałacowego. Zespół powstał w XIX w. na zlecenie niemieckiego mieszczanina Rudolfa Schrödera. Sam pałac pochodzi z 1835 r. i przedstawia styl neoklasycystyczny. Pałac usytuowany był między parkiem a podwórzem gospodarczym. Kubatura pałacu wynosi 5 600 m³, a całkowita powierzchnia użytkowa 800 m². Budowlę wzniesiono na planie kwadratu. Każdy z czterech narożników ozdobiony jest wieżą trójkondygnacyjną ośmioboczną. Sam pałac ma dwie kondygnacje, jest w całości podpiwniczony. W centralnej części budowli na dachu znajduje się belweder (w architekturze - dodatkowe piętro lub nadbudówka nad najwyższą kondygnacją, stosowana głównie w pałacach). Okna pałacu są prostokątne zdobione gzymsem. Do pałacu prowadzą piękne schody. Od strony ogrodu na elewacji widnieje ryzalit z przyległym tarasem, z którego niegdyś schody prowadziły do parku znajdującego się za dworkiem. Największym pomieszczeniem w pałacu jest salon, którego powierzchnię zwiększa ryzalit. Obecnie właścicielami pałacu są osoby prywatne, które stopniowo w miarę posiadanych środków finansowych remontują tą piękną budowlę. Stan jaki zastali obejmując w posiadanie budowle był katastroficzny. Pałac nie miał dachu, wewnątrz nie było schodów między pietrami, wieżyczki chyliły się ku upadkowi, elewacje były doszczętnie zniszczone. Zlecono wykonanie projektu odnowy pałacu, który w prawie 90% przypomina dawny jego wygląd. Postępy w pracach już są widoczne. Właściciel dba o każdy szczegół nowej budowli. Do odbudowy sprowadzono nawet gotycką cegłę. Zamiarem właścicieli jest stworzenie w tym miejscu zakładu opiekuńczo-leczniczego dla osób starszych. Pałac można obejrzeć za zgodą właściciela. Pałacowi towarzyszy zabytkowy park, z cennym drzewostanem, dziś dosyć zniszczony, wymagający renowacji.