Stary zamek w Płotach

W miejscu obecnego zamku w XII wieku znajdował się drewniany gród, który zabezpieczał przeprawę przez bród na Redzie. W 1277 roku miało miejsce przyznanie praw miejskich Płotom z rąk jednego z rycerzy księcia Barnima I, Dobiesława Wotucha. W tym samym czasie rycerz wzniósł na południowym skraju osiedla, na odciętym od miasta cyplu, siedzibę, w postaci kamienno-ceglanej wieży obronno-mieszkalnej. Budowla zaprojektowana na rzucie prostokąta miała trzy kondygnacje gospodarczo-mieszkalne i najwyższą obronną. W sąsiedztwie wieży znajdowały się budynki gospodarcza, a całość zapewne była otoczona częstokołem. Pod koniec XIII wieku zamek stał się własnością rodziny Wedlów, którzy ufortyfikowali go kamienno-ceglanym murem. Kolejni właściciele – Heydebrekowie – przesunąwszy mur w kierunku zachodnim powiększyli dziedziniec. Najdłużej zamek był pod panowaniem von der Ostenów, którzy podwyższyli mur. W 1465 roku warownia została zdobyta i zrujnowana przez mieszczan kołobrzeskich. Zamek został odbudowany i powiększony o trzykondygnacyjny budynek. W 1577 roku zamek ponownie zmienił właściciela. Tym razem nabywcą był ród Blucherów. Wówczas gotycki zamek stał się renesansową rezydencją. Wybudowano klatkę schodową i budynek bramny. Dawna warownia straciła walory obronne i jako pałac nie była nękana podczas kolejnych wojen jakie przetaczały się przez te ziemie. W 1860 roku zamek został strawiony przez pożar, a reszty dzieła zniszczenia dokonała II wojna światowa. W latach 1959-67 był pieczołowicie odbudowywany.Z pierwotnej budowli zachowały się dolne kondygnacje wieży oraz fragmenty kamiennego muru obwodowego.

 Dziś jest siedzibą Miejskiej Biblioteki Publicznej w Płotach oraz mieści się tu oddział Archiwum Państwowego.

Wnętrza można zwiedzać w godzinach otwarcia biblioteki, na zewnątrz zamek jest dostępny dla zwiedzających,