Rynek Putbus

Rynek w Putbus był pierwotnie naturalnym kwadratowym przedłużeniem tak zwanego Erlenbruch, który rozciągał się do zamku Putbus. Około 1825 r. Luisenplatz, początkowo nazwany na cześć księżnej Putbus - Louise - został wyrównany, wyłożony trawnikiem i obsadzony włoskimi topolami. Na środku placu wzniesiono żelazny kandelabr, który później zastąpiono pomnikiem wojennym ku czci synów wioski poległych w latach 1864, 1866 i 1870/71. W 1819 r. nadmorski kurort otrzymał pozwolenie na organizowanie targów na rynku, a w 1823 r. pozwolenie na handel. Od 1829 r. w Putbus odbywały się cotygodniowe targi. Wokół rynku powstały takie budynki jak hotel, browar, wydawnictwo, jadalnia dla służby, domy rzemieślników i sklepy kupieckie, rezydencje honorowe i apteka książęca.