Wieża zamkowa w Golczewie

Wieża zamkowa w  Golczewie to pozostałość po zamku biskupów kamieńskich. Zamek budowany był w latach 1302 - 1317. W 1304 roku za zgodą księcia szczecińskiego został sprzedany biskupom kamieńskim. Zamek czasowo użytkowała Kapituła, później przeszedł on pod rządy rodziny Flemmingów, która w 1406 roku sprzedała go księciu Bogusławowi VIII. W roku 1436 zamek ponownie trafił pod rządy Kapituły, co trwało aż do roku 1534, kiedy Golczewo zostało własnością książęcą. Po roku 1684, kiedy wygasła panująca na Pomorzu dynastia Gryfitów, a całe księstwo włączono w obszar Brandenburgii, zamek został opuszczony i od tej pory popadał w ruinę.

W 1895 i 1929 roku wieża zamkowa została poddana renowacji, a jej zwieńczenie zostało zrekonstruowane, dzięki czemu ta część zamku przetrwała do dnia dzisiejszego. Pierwotnie 24 - metrowa wieża po rekonstrukcji osiągnęła wysokość 33 metrów i obecnie stanowi najwyższą na Pomorzu. Dawniej zamek składał się jeszcze z budynku mieszkalnego na południu przy wieży, który nie był z nią połączony oraz budynku bramnego na północy. Całość otaczał mur obwodowy powiązany z wieżą, którego kamienny fragment można jeszcze zobaczyć przy północnej części wzgórza. Wejście do wieży znajdowało się 6 m nad dziedzińcem i prowadziło z ganku przy murze obwodowym. Wieża posiadała 6 kondygnacji, w tym loch więzienny, do którego prowadził otwór służący do spuszczania więźniów i żywności. Do górnych kondygnacji dostawało się drabiną. W przyziemiu wieża była czworokątna zbudowana z kamiennych głazów, a wyżej okrągła, zbudowana z cegły.

Obecnie teren Wzgórza Zamkowego, którego właścicielem jest Gmina Golczewo, został zagospodarowany, przeszedł renowację i stał się miejscem atrakcyjnym turystycznie, a wieża zamkowa została udostępniona dla zwiedzających. Obiekt jest wpisany do rejestru zabytków.