Ruiny kościoła

Ruiny kościoła w Smolęcinie, choć znajdują się tuż przy drodze, to ukryte są w gęstwinie drzew i krzewów. Świątynia wzniesiona została z kamieni narzutowych w XIV w. jako budowla salowa na planie prostokąta. Do budowy użyto także cegły, jednakże była ona wykorzystana jedynie do obramowań drzwi i okien. Przy kościele od strony zachodniej dobudowana została z czasem drewniana wieża zakończona barokowym hełmem. W wieku XIX świątynia została poddana przebudowie. Do dziś podziwiać możemy jeszcze w całości lub też w części zachowane w elewacji wschodniej i południowej średniowieczne ostrołukowe otwory okienne. W zachodniej zaś elewacji widoczny jest zniszczony ostrołukowy portal główny. Świątynia nie uległa zniszczeniu w okresie wojennym, ale nieużytkowana popadła w ruinę pod koniec lat 50. Wspomniany obiekt sakralny otoczony był niegdyś kamiennym murem, który w części zachował się do czasów współczesnych. Ocalał fragment kamienno-ceglanej bramy wejściowej. Przy kościele znajdował się cmentarz. Dziś o jego obecności na tym terenie świadczą występujące tu elementy nagrobne. Pośród stosu rozsypanych kamieni dostrzec można fragment żeliwnego ogrodzenia, które prawdopodobnie otaczało mogiłę. Poza terenem kościelnym, przed wejściem ustawiono nowoczesną kapliczkę z figurką Matki Boskiej wewnątrz, a tuż obok, po lewej stronie stoi niewielki krzyż. Miejsce to jest bardzo zadbane. Obiekt został oznaczony za pomocą tablicy informacyjnej, na której widnieje napis w języku polskim i niemieckim wyjaśniający pokrótce historię Smolęcina i tutejszego kościoła.