Obwarowania miejskie

Początki budowy miejskich murów obronnych datuje się na rok 1319 roku. Mury otaczające miasto miały za zadanie bronić przed najazdem z zewnątrz, a także działały dyscyplinująco na mieszkańców miasta. Ich budowę rozpoczęli Wedlowie. Mury wybudowano w miejscu okalających miasto wałów ziemnych. Mur zaopatrzono w baszty. Wjazd do miast był możliwy jedynie przez trzy bramy: Kamienna, Zamkowa i Młyńska. Po przejęciu władzy przez Krzyżaków, w obliczu niespokojnych czasów i narastającego napięcia politycznego, udoskonalono konstrukcję murów. Wyposażono je w liczne strzelnice i wieże strażnicze (tzw. wikhauzy). Poza tym dobudowano cztery baszty, z których największa znajdująca się na północno-wschodnim narożniku murów nosiła nazwę „Kiek in Pommern” („patrzenie na Pomorze”). Od 1787 roku miasto przystąpiło do stopniowej likwidacji murów, sprzedając je na materiał budowlany, część posłużyła do zasypania jednego z ramion przepływającej przez Świdwin rzeki – Regi. W 1814 r. rozebrano także, jako ostatnią, Bramę Młyńską. Do II wojny światowej zachowały się fragmenty murów wbudowanych w budynki mieszkalne i gospodarcze usytuowane przy uliczce przymurnej lub po ich stronie zewnętrznej. Do dnia dzisiejszego zachował się odcinek murów o długości 14 metrów położony w pobliżu Regi, stanowiący obecnie fragment ogrodzenia posesji przy ul. Nad Regą 5a. Zachowany fragment zbudowany jest z cegły w wątku wendyjskim, na kamiennym fundamencie i podmurówce, Mur ma szerokość około 90 cm i wysokość do 2 m.