Kaplica wzniesiona w Koszalinie w 1383 r., poza murami miejskimi. Początkowo pełniła funkcje kaplicy szpitalnej, a następnie cmentarnej. W 1735 r. została zamieniona na skład amunicji miejscowego garnizonu (zmiana dachu, zamurowanie otworów okiennych, rozebranie wieży). Na początku XX w. przywrócono kaplicy funkcje sakralne i poddano restauracji, odtwarzając jej wcześniejszy wygląd. Po II wojnie światowej pełniła funkcje magazynowe, mieściła się tu także Mała Scena Bałtyckiego Teatru Dramatycznego. Przez pewien czas funkcjonowała tam m.in księgarnia. W 1999 r. kaplica została przekazana Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Jezusa Dobrego Pasterza w Koszalinie i do dziś pełni funkcje sakralne. Na nabożeństwach polsko- oraz niemieckojęzycznych może pomieścić się ok. 70 osób. Przy kościele działa także chór parafialny.
Zabytek znajdujący się w pobliżu gmachu teatru jest naznaczony wpływami architektury skandynawskiej. Niewielki, ośmioboczny obiekt przykrywa sklepienie w kształcie równoramiennej gwiazdy. Ostrołukowe, trójdzielne okna i dwa gotyckie portale zajmują znaczną część ścian kaplicy. Od góry dekoruje je reliefowy fryz z motywem czwórliścia. Niewielkie jedno-przestrzenne, ceglaste wnętrze kaplicy o średnicy 8 i szerokości 6 m, zamyka gwiaździste sklepienie pokryte tynkiem.
Wpisana do rejestru zabytków 24 sierpnia 1956 r. Nr: A-775.
Nabożeństwa odbywają się w niedzielę, godz. 9:00.